Zmiany, postępy i takie tam

 

Jakoś tak się złożyło, że dawno nic nie napisaliśmy. Zmian trochę zaszło. Ze względu na Zuzi ataki histerii, przyspieszyliśmy wizytę u neurologa. Pani dr stwierdziła, na podstawie naszej szczegółowej relacji, że Zuzia ma lęki nocne, poza tym możliwe że odreagowuje turnusy rehabilitacyjne, do tego z jej przeszłością neurologiczną tak może być od czasu do czasu. Na szczęście pomógł syrop – o dziwo –homeopatyczny, który lekarka nam przepisała i delikatne zwiększenie leku na padaczkę. Kupiliśmy  również kołderkę dociążającą oraz  zaczęliśmy regularnie uczęszczać na terapię SI. Obecnie nie mamy problemów z przesypianiem nocy, ataków histerii prawie nie ma. Pojawiają się jednak w momentach irytacji, wynikającej z niemożności wykonania jakieś czynności. 

 

Neurolog dała nam skierowanie na kolejne EEG głowy. Jednak nie udało nam się jeszcze go wykonać, bo raz Zuzia była chora, później pani od eeg, a teraz znowu coś się przypałętało i najprawdopodobniej znowu nie pojedziemy. 

Co do chorób – to ten rok ogólna masakra. Pójście do przedszkola odczuwamy bardzo dotkliwie. Początkowe tygodnie nie były złe, ale od listopada Zuzia jest w przedszkolu średnio 4 dni w miesiącu. Spodziewaliśmy się, że będzie ciężko, ale nie tak :( mamy nadzieję, ze od września będzie lepiej :)

 

Zmiany zaszły też w rehabilitacji. Na turnusach poinstruowana nas, czego konkretnie potrzebuje Zuzia. Wróciliśmy więc do naszej pierwszej rehabilitantki – pani Renaty w Kaliszu, na oddział rehabilitacji dziecięcej. Dodatkowo mamy osobistą rehabilitantkę w przedszkolu. Efekty zmian i turnusów powoli stają się widoczne. Zuzia coraz lepiej radzi sobie w pozycji pionowej, sama inicjuje chodzenie, a wózek woli pchać niż w nim siedzieć. Oczywiście nadal równowaga jest bardzo zachwiana, a do samodzielnego chodu jeszcze dłuuugaaa droga, jeśli w ogóle będzie to możliwe. 

 

Dzięki turnusom, regularnej rehabilitacji, terapii SI i logopedycznej, zajęciom indywidualnym i grupowym w przedszkolu, Zuzia robi ogromne postępy w zakresie mowy,  kontaktów z rówieśnikami, pamięci i koncentracji, zaburzeń sensorycznych, zadaje miliony pytań i chętnie uczy się prostych wierszyków na pamięć, więc mamy z czego się cieszyć.